over Barbara Jurgens - foto: Emma van Bergeijk

Over Barbara

Over mij

Verhalen vertellen, dat is wat ik doe. Daar leef ik voor. Ik ben schrijver, of schrijfster, ook goed. Ik hou van schrijven, vooral voor kinderen, omdat ik me dan heerlijk kan uitleven in mijn fantasie. Aan fantasie zijn geen grenzen, fantasie kost niks. Je hebt het allemaal in je, je hoeft het alleen maar ‘even’ op te schrijven, zodat je anderen erin kunt meenemen. Over elk boek doe ik trouwens wel ongeveer een jaar…

Als je voor kinderen schrijft, hoef je niet altijd over het echte leven te schrijven, want dat is soms best saai en vervelend. In mijn boeken kun je juist even ontsnappen aan de werkelijkheid en je dromen beleven. Als je leest, kun je lekker in je eentje wegdromen. Je duikt in een andere, spannende wereld die je niet kent, en je hoeft even niet aan het gedoe om je heen te denken. Dat is wat ik zelf zo fijn vind aan kinderboeken. Om ze te lezen, èn om ze te schrijven. Want als schrijver mag je je mooiste, spannendste en bijzonderste dromen toevertrouwen aan je lezers. Hoe beter en spannender en ontroerender je dat doet, hoe mooier je verhaal!

Scenariovakschool

Barbara geeft les in schrijven aan de Scenariovakschool Amsterdam.  
Als jeugdboekenschrijver leest ze graag voor op scholen en zit ze ieder jaar in de jury van de Nationale Voorleeswedstrijd.

Voor wie schrijf ik en waarom?

Ik schrijf voor kinderen van 5 tot 85. Dus voor iedereen die van mooie verhalen houdt.

Als kind kon ik me helemaal verliezen in de verhalen die mijn oma vertelde. Zij kon fantastisch vertellen, vooral gruwelijke sprookjes en mythologische verhalen, daar kon ik echt geen genoeg van krijgen. Van mijn oma heb ik mijn plezier in verhalen vertellen geërfd.
Toen ik leerde lezen, vond ik de weg naar de bieb. Om boeken te lenen zoveel als ik er kon dragen. De verhalen die ik las, waren mijn ontsnapping. Zo kon ik even uit mijn eigen leven stappen en wegduiken in een andere wereld.

Toen ik klein was, had je geen Tik Tok en ook geen internet. Dat vond ik niet erg, want ik wist niet beter en er waren genoeg andere leuke dingen te doen, zoals op straat rolschaatsen, op daken klimmen en belletje trekken. Trouwens film en televisie waren er toen ook al gewoon, hoor, dus zo oud ben ik nou ook weer niet 😉 Mijn favoriete tv- serie was Pippi Langkous. Pippi is tegendraads en antiburgerlijk, niet meisjesachtig, anti-tuttig: met haar valt altijd iets te beleven. Zo wilde ik vroeger ook zijn. Ja, Pippi is mijn grote voorbeeld, en nog steeds mijn absolute held.